Settignano (Florencja)

Na zewn?trznej ?cianie kaplicy znajduje si? ceramiczna p?askorze?ba, dzie?o artysty z Mediolanu Nicola Sebastio, przedstawiaj?ca ?wi?tego Sergiusza z Radone?a (1314 – 1392), patrona Rosji, któremu dedykowany jest ko?ció?ek.

Jego posta? jest ekstatyczna, drobna w porównaniu z rozchodz?cymi si? promieniami Trójcy Przenaj?wi?tszej, które jednak go nie przygniataj? a przyci?gaj? do siebie, sprawiaj?c, ?e staje si? lekki. Cech? charakterystyczn? duchowo?ci wschodu jest to uwolnienie ducha do sfery „s?onecznej” (której symbolem jest z?oto na ikonach), ponad wszelkie cierpienie i dysharmoni? tego materialnego ?wiata. I bardzo orientalna jest postawa ?wi?tego, który przywo?uje na my?l króla Dawida ta?cz?cego przed Ark? Przymierza. Zreszt? czy? postawa pe?na rado?ci i zachwytu nie jest postaw? najbardziej naturaln? i logiczn? dla kogo? kto znajduje si? naprzeciwko Trójcy Przenaj?wi?tszej?

Pod p?askorze?b? mo?na przeczyta? niektóre strofy z Pie?ni ?wi?tego Sergiusza.

„Ca?y bezmiar, jedno??, która ponad wszystko si? wznosi, Duch ?wi?ty jest Darem, który z bezkresu si? rozlewa i wszystko przenika i wszystko w ?wiat?o przemienia”.

Bóg ofiaruje Siebie Samego, staje si? darem dla ca?ego stworzenia i nape?nia je Sob?. Ca?e dzie?o stworzenia staje si? jakby odblaskiem Boga.

Ale ca?e stworzenie finalizuje si? w cz?owieku i Bóg, szanuj?c wolno?? cz?owieka, zabiega o jego wspó?prac?. Najbardziej realn? wspó?prac? cz?owieka z dzia?aniem Bo?ym jest jego pasywno?? wobec Niego. Cz?owiek staje si? narz?dziem i siedzib? Bosko?ci. Znikaj?c w pokorze, cz?owiek nie szuka ju? podziwu, pochwa?, mi?o?ci ze strony innych. Dusza ?yje ju? tylko ?yciem i ?wiat?em Bo?ym :

„(…) ?aden cz?owiek, ?adne stworzenie, nic w Niebie i na ziemi ju? ci? nie gloryfikuje(…),

o?wiecony w Duchu ?wi?tym, ochszczony w ogniu, kimkolwiek jeste? (…), jeste? tronem Boga, jeste? siedzib?, jeste? narz?dziem, jeste? ?wiat?em Boga (…)”

T? istot? ludzk? w stanie zupe?nej pokory Bóg przeobleka tak, ?e staje si? ca?kowicie Mu podobna, ?e staje si? Bogiem : Bogiem w Bogu.

Zaraz po wej?ciu do kaplicy wita nas Matka Boska Nikopoia.

Oryginalna ikona Matki Boskiej Nikopoi (Matki Boskiej Zwyci?zkiej) to bardzo stara ikona bizantyjska, przywieziona z Konstantynopolu do Wenecji oko?o 1200 roku. Obecnie króluje w kaplicy bocznej w bazylice ?wi?tego Marka. Na ?rodku trzech krzy?yków, znajduj?cych si? na g?owie i na ramionach Matki Boskiej, które symbolizuj? jej niepokalano?? przed, w trakcie i po rozwi?zaniu, umieszczone s? trzy niewielkie kamienie szlachetne: brylant, rubin i szafir – symbole trzech cnót teologalnych, którymi Maryja przepe?niona by?a w najwy?szym stopniu.

Wewn?trz kaplicy

Po lewej stronie o?tarza, na tylnej ?cianie znajduj? si?, wykonane w ceramice, trzy symbole Trójcy Przenaj?wi?tszej: d?o? Ojca, która stwarza i b?ogos?awi, ryba – symbol Syna, go??bica – symbol Ducha ?wi?tego.

Nad o?tarzem góruje Krzy? chwalebny.

Chrystus, jakby ju? zmartwychwsta?y, odrywa si? od krzy?a w s?odkiej postawie serdecznego przyj?cia. Przywo?uje na my?l staro?ytne krzy?e, na których Chrystus przedstawiony jest wprawdzie ukrzy?owany ale ju? w postawie i szatach królewskich.

” A Ja, gdy zostan? nad ziemi? wywy?szony, przyci?gn? wszystkich do Siebie”.

Chrystus jest centrum wszech?wiata: do Niego zbiegaj? si? Niebo i ziemia.

Duch ?wi?ty, pos?any przez Ojca, unosi si? nad Chrystusem pod postaci? go??bicy. Ludzie, przyci?gni?ci przez Niego, wspinaj? si? masowo wzd?u? pionowego ramienia Krzy?a. Ca?e stworzenie, reprezentowane przez gwiazdy i cia?a niebieskie na ramieniu poprzecznym, równie? zostaje w??czone w Akt finalny Pana ukrzy?owanego i zmartwychwsta?ego. Poprzez Pasch? Chrystusa Stworzyciel i stworzenie, Bóg i czlowiek ponownie si? spotykaj?. To wydarzenie ponawia si? za ka?dym razem podczas celebracji eucharystycznej na kamiennym o?tarzu, nad którym góruje Krzy?.

Motyw zdobniczy na tabernakulum zawiera w sobie symbolik? kamieni szlachetnych.

Zapragni?to nada? pewne wyobra?enie teologicznemu poj?ciu Mistycznego Cia?a, którym jest Ko?ció? i który zawiera w sobie, jako ?yw? prawd?, ?wiat dusz i Chrystusa.

W namacalno?ci mistycznego znaku Eucharystii do?wiadczamy istotnie cudownej syntezy ca?ego boskiego planu naszego zbawienia.

Po lewej stronie, na formie w kszta?cie chleba z nakre?lonym krzy?em znajduje si? Baranek, z?o?ony w ofierze i zmartwychwsta?y. Czerwona kropla koralu na jego piersi przywo?uje na my?l zbawcz? m?k?. Natomiast krzy? wy?o?ony kwarcem niebieskim mówi nam o Jego zmartwychwstaniu.

Po prawej stronie przedstawiony jest Ko?ció?. Matka Boska, Matka Mistycznego Cia?a, tak jak i by?a Matk? fizycznego cia?a Chrystusa, jest przedstawiona w pozycji siedz?cej, jako królowa, prawie zupe?nie przes?oniona du?ym, przezroczystym kryszta?em.

Ta postawa czystej przezroczysto?ci, przejrzysto?ci stworzenia wobec Boga, która pozwala Stworzycielowi ?y? w swym stworzeniu i przez nie si? objawia?, jest bardzo typowa dla duchowo?ci wschodu.

Ko?ció? pielgrzymuj?cy jest przedstawiony jako li?? bluszczu, z zielonym malachitem w ?rodku, natomiast dusze czy??cowe jako krzy?, w którego ?rodku znajduje si? fioletowy ametyst. Szcz??liwe dusze w Niebie oznajmuj? sw? chwa?? czerwonym rubinem, otoczonym aureol? ma?ych kryszta?ków kwarcu.

Wystrój wewn?trzny kaplicy jest równie? dzie?em Nicoli Sebastio.

W przedsionku kaplicy od 18 lipca 2006 roku spoczywa cia?o ojca Divo Barsotti, który zmar? 15 lutego tego samego roku. Nad krypt? znajduje si? ikona ?wi?tego Sergiusza z Radone?a.

Inspirowana jest ona wizerunkiem, który zosta? wyhawtowany na drogocennym ca?unie si?gaj?cym 1420 roku, który okrywa? relikwie ?wi?tego i który odtwarza jego wygl?d wed?ug wspomnie? tych, którzy go poznali. Jest wi?c to jego portret stworzony z poszanowaniem kanonów ikonografii wschodniej. Napis w j?zyku rosyjskim wykonany du?ymi literami po bokach oblicza ?wi?tego opisuje i oddaje autentyczno?? ikony, znaczy bowiem : ?wi?ty i czcigodny Sergiusz.

Wzd?u? ramy spisana jest pierwsza cz??? Pie?ni ?wi?tego Sergiusza. Napisana jest po w?osku, charakterami gotyckimi, wed?ug staro?ytnej metody zmniejszania, zachodzenia na siebie i dopasowywania liter, aby tym sposobem stworzy? równie? element zdobniczy. Czytanie tekstu rozpoczyna si? od góry i post?puje wraz ze wskazówkami zegara.

Ikony Matki Boskiej Nikopoi i ?wi?tego Sergiusza napisane zosta?y przez siostr? Margherit? Staderini.

Witra?

Odnosz?c si? do J15, Wspólnota rozpoznaje siebie w ewangelicznym wyobra?eniu krzewu winnego i latoro?li. Zakorzeniona w misterium Trójcy Przenaj?wi?tszej – trzy korzenie – pragnie wzrasta? by dawa? owoce wyczekiwane przez Boskiego Gospodarza – ki?cie winogron – wyrastaj?ce z czterech ga??zi z których si? sk?ada – latoro?le.