Divo Barsotti (Palaia 1914 – Firenze 2006) by? ksi?dzem diecezjalnym, pisarzem, poet?, za?o?ycielem Wspólnoty o charakterze monastycznym, ojcem duchowym, ale przede wszystkim mistykiem, poszukuj?cym Boga, cz?owiekiem wiary i modlitwy. Przyj?? ?wiecenia kap?a?skie w 1937 roku. Okres wojenny z woli biskupa, który nie móg? znale?? dla niego odpowiedniej posady, sp?dzi? w swoim domu rodzinnym. Divo Barsotti rozwa?a? w tamtych latach aby wyjecha? jako misjonarz do Indii lub Japonii z pragnieniem g?oszenia Ewangelii tamtejszej ludno?ci ale chcia? dokona? tego w szczególny sposób: ?yj?c jak pustelnik, biedak w?ród biedaków, ?wiadek ?ycia boskiego w Chrystusie, opieraj?c sw? si?? jedynie na Sakramentach i modlitwie. Ten plan nigdy nie zosta? zrealizowany. W 1945 roku przeniós? si? do Florencji i sprawowa? tam przez kilka lat pos?ug? diecezjaln? w instytucie sióstr zakonnych. Da?o mu to okazj? aby wej?? w kontakt z ówczesnym, bardzo ?ywym katolicyzmem Florencji, gdzie przebywa?y równie? takie osobisto?ci jak David Turoldo, Ernesto Balducci, Giovanni Papini, Nicola Lisi, Lorenzo Milani, Giorgio LaPira.

Jego pierwsze dzie?a literackie, które odnios?y sukces w tamtych latach: „Cristianesimo russo” (Chrze?cija?stwo rosyjskie) i „Il mistero cristiano nell’anno liturgico” (Misterium Chrystianizmu w roku liturgicznym), sprawi?y ?e sta? si? znany we W?oszech i na ?wiecie. By? jednym z pierwszych, który studiowa? i propagowa? we W?oszech wielkich ?wi?tych monastycyzmu rosyjskiego i wschodniego, takich jak ?w Sergiusz z Radone?a, ?w Serafin z Sarowa oraz duchowo?? „rosyjskiego pielgrzyma”. Swoim studium duchowo?ci liturgicznej zbli?y? si? do nurtu francuskich pisarzy duchowych, którzy w tamtych latach rozwa?aj?c tego typu tematyk? dokonali odnowienia teologii i duchowo?ci liturgicznej. Utrzymywa? kontakt listowny z takimi osobisto?ciami jak Hans Urs Von Balthasar (który przez kilka lat by? jego kierownikiem duchowym), Evdokimov, Bouyer, Merton, Danielou.

W latach pi??dziesi?tych zaszy? si? w ma?ej pustelni na wzgórzach Florencji, któr? chcia? zadedykowa? ?wi?temu Sergiuszowi z Radone?a i zgromadzi? wokó? siebie grup? m?odych ludzi, którzy chcieli dzieli? z nim to do?wiadczenie ?ycia monastycznego pod jego kierownictwem. W ten sposób utworzy?a si? rodzina duchowa, któr? nazwa? Wspólnot? Synów i Córek Bo?ych; wspólnota monastyczna z?o?ona z jednej strony z osób ?wieckich,

którzy zobowi?zuj? si? ?y? w spo?ecze?stwie pewnego rodzaju „monastycyzm serca”, który opiera si? na ofiarowaniu si? Bogu poprzez modlitw?, poprzez akt konsekracji, przez studium Pisma ?wi?tego, odmawianie Liturgii Godzin, oraz z drugiej strony z osób, zarówno kap?anów jak i osób ?wieckich, którzy mieszkaj? razem w niewielkich domach ?ycia wspólnotowego i oddaj? si? ?yciu monastycznemu w sensie klasycznym, ale bez klauzury, na podobie?stwo klasycznego ?ycia monastycznego na wschodzie.

Ksi?dz Divo Barsotti w pe?ni po?wi?ci? si? rozwijaniu swej Wspólnoty, znajduj?c jednocze?nie czas na swoj? dzia?alno?? jako rekolekcjonista i w latach posoborowych podró?owa? do ró?nych rejonów W?och, g?osz?c kazania i rekolekcje w klasztorach, seminariach duchownych i innych instytutach katolickich. Znane sta?y si? rekolekcje, które wyg?osi? w Kurii Watykanskiej i dla papie?a Paw?a VI w 1971 roku.

Z charakteru by? cz?owiekiem pow?ci?gliwym ale i równie? porywczym, sk?onnym do kontemplacji, przyjaznym, ca?kowicie po?wi?conym ?yciu wewn?trznemu, które otwiera?o si? na przyj?cie ka?dego, kto zapuka?by do jego drzwi w poszukiwaniu Boga. Wstawa? bardzo wcze?nie rano i po?wi?ca? wiele godzin w ci?gu dnia na modlitw?, celebrowa? Msz? ?wi?t? z ogromnym oddaniem i wzruszeniem, wiele czasu sp?dza? zaszyty w ciszy, pogr??ony w lekturze.

Ta jego bezpo?rednia relacja z Bogiem i p?omienny, p?ynny, bogaty sposób mówienia, g?oszenia kaza?, sprawia?y, ?e wielu chcia?o si? z nim spotka?. On natomiast trzyma? si? zawsze z dala od tego co modne i wp?ywowe w tym ?wiecie. Udziela? si? w radio i telewizji, g?osi? S?owo Bo?e na pi?ciu kontynentach ale pozosta? zawsze wierny samemu sobie, z t? swoj? radykaln? potrzeb? Boga i ?ycia kontemplacyjnego, dzi?ki której pozosta? zawsze autentycznym ?wiadkiem Najwy?szego.

Zmar? 15 lutego 2006 roku w swojej pustelni w Settignano (Florencja), w wieku 91 lat, w otoczeniu swoich mnichów, pozostawiaj?c za sob? ogromn? spu?cizn? duchow?: 170 ksi??ek opublikowanych w ró?nych j?zykach, setki artyku?ów, Wspólnot? religijn? obecn? we W?oszech i na ?wiecie w ponad 2000 cz?onkach, wielu podopiecznych duchowych, którzy karmili si? jego twórczo?ci? i duchowo?ci?.

Jego przes?anie mo?na zag??ci? w jego propozycji ?ycia mistycznego, które mo?e by? praktykowane przez ka?dego i oparte jest na medytacji misterium Boga w ?yciu cz?owieka, cz?owieka który obejmuje swym sercem ca?? rzeczywisto?? spo?eczn?, w której funkcjonuje, zanosz?c j? do Jezusa Zbawiciela poprzez nieustann? modlitw? i ?ycie sakramentalne. Duchowo?? chrzescija?ska ksi?dza Divo Barsottiego jest kontemplacyjna, liturgiczna, eschatologiczna, ale prze?ywa si? j? w codzienno?ci, zwyczajno?ci, nios?c do ?wiata ?wiat?o Bo?e poprzez przeistoczenie w?asnego ?ycia, siebie samego, w nieustannym nawróceniu i w zamy?le ?wi?to?ci, która jest w zasi?gu ka?dego, poniewa? oparta na misterium Chrztu ?wi?tego.